چقدر دوست داشتم یک نفر از من می پرسید
چرا نگاه هایت انقدر غمگین است؟
چرا لبخندهایت انقدر بی رنگ است؟
....اما افسوس....
هیچ کس نبود. همیشه من بودم و تنهایی پر از خاطره
آری با تو هستم.....
با تویی که از کنارم گذشتی.....
حتی یک بار هم نپرسیدی چرا چشمهایت همیشه بارانی است؟.....
نظرات شما عزیزان:
|